INTERVIEW ‘Ik geef mijn kwaliteit van leven een 9’
5 juni 2020
In memoriam: Willem Brethouwer
Tot ons verdriet is Willem Brethouwer op 7 februari 2021 overleden aan de gevolgen van alvleesklierkanker. Willem deelde zijn verhaal in vlogs en blogs. Altijd positief, altijd eerlijk en altijd vol levenskracht. Als voorvechter van het Deltaplan Alvleesklierkanker heeft hij met zijn tomeloze energie een belangrijke bijdrage geleverd aan het mogelijk maken van een betere toekomst voor alvleesklierkankerpatiënten. Wij wensen zijn familie en naasten alle kracht en sterkte toe met dit verlies.
Op 27 februari verkocht Willem een riante woning van meer dan 300 vierkante meter. Het op de markt brengen was een noodgedwongen keuze, die volgde na de diagnose alvleesklierkanker. Maar nu hij op de Veluwe in een veel kleiner vakantiehuis vertelt over de overdracht, ziet hij de situatie zonnig in. ‘Ik hoef nu maar drie meter naar het koffiezetapparaat te lopen, makkelijk toch?’
Willem: ‘Chronisch positief’, zoals hij eerder wel eens een stempel kreeg. Het glas nooit half leeg.
Bittere pil
Die instelling heeft hij nu ook en staat niet los van de realiteit. In zijn recent verschenen blog schreef Willem al over het feit dat de tumor niet meer operabel blijkt, en er dan niets anders lijkt te resten dan een palliatief traject. ‘In mijn carrière heb ik veel zorgprofessionals ontmoet, en ik ben tijdens mijn behandeltraject in goede handen geweest. Toen meerdere specialisten mij wezen op de huidige situatie en de we steeds weer een behandeloptie moesten wegstrepen van ons lijstje, was dat wel een bittere pil. Het zit in mijn aard om het er niet bij te laten zitten, om nieuwe netwerken aan te boren en nieuwe opties te verkennen. Tegelijkertijd kwam ik ook weer voor een keuzemoment te staan. Ga ik veel energie ‘verspillen’ in de oneindige zoektocht naar tóch een risicovolle operatie, zonder gegarandeerd resultaat? Of blijf ik in het moment, in het geluk dat ik in het hier en nu ervaar? Ik kies voor dat laatste.’
'Sinds we hier in isolatie zitten zijn we aan één film op Netflix toegekomen. En die viel nog tegen ook.'
Leven in het hier en nu
Wel onderzoekt Willem nu nog een mogelijkheid via het Antoni van Leeuwenhoek, zo schrijft hij in zijn blog. En tegelijk is hij er niet veel mee bezig. ‘Wil en ik hebben een vakantiehuis betrokken op de Veluwe, en eigenlijk leef ik hier als een actieve pensionado. Ik wandel, rust uit en ben bezig met mijn werk. Zo stort ik me momenteel op een blogreeks. Ik interview CEO’s en ondernemers over de gevolgen van corona aan de hand van drie thema’s: bezinning, bezieling en beweging. De drie B’s van Brethouwer. We zijn heerlijk druk met de dagelijkse dingen. Sinds we hier in isolatie hebben gezeten zijn we aan één film op Netflix toegekomen, en die viel nog tegen ook.’
Negen
‘Ik ervaar dagelijks wel ongemakken, als gevolg van het chemotraject dat ik achter de rug heb. En ik ervaar dat er met de alvleesklier iets niet in de haak is. Dat uit zich voornamelijk in mijn ontlastingspatroon. Dat is tegelijk een uitdaging omdat ik graag op gewicht wil blijven. Ik let goed op wat ik eet en probeer daarbij steeds de juiste hoeveelheid creon-tabletten te slikken. Die ondersteunen mijn vetvertering. Dat houdt me bezig. Maar buiten dat genieten we hier enorm van de stilte, de vogels en elkaar. Als ik nu een cijfer moet geven over mijn kwaliteit van leven dan is het een 9. En eigenlijk is die nog nooit zo hoog geweest, al strookt dat natuurlijk niet met de feitelijke situatie van mijn gezondheid.’
Nieuwe initiatieven
‘Ik besef dat de positieve instelling me veel brengt. Het verrassende is ook dat het vooral omgevingsfactoren zijn die mijn levenskwaliteit bepalen. In mijn situatie ben je geneigd je vast te bijten in het medische traject, in de behandelopties. Ik blijf nieuwsgierig, blijf vragen stellen en wil iedere komma van mijn medisch dossier kunnen begrijpen en doorgronden. Maar tegelijk bepaalt die regie niet volledig de kwaliteit van je leven. Het coronavirus laat zien dat we regie onvermijdelijk kunnen verliezen. En zo is het ook bij mij. De ligging van mijn tumor heb ik zelf niet in de hand. Hoe ik er mee omga wel. Ik ga er mee om door de maximale regie te zoeken, maar door ook in te zien dat het is wat het is. Door het niet mijn gedachten te laten bepalen, door te genieten van de fluitende vogels, de zon die door de bomen schijnt, de heerlijke koeken van mijn vrouw en de interessante gesprekken die ik heb met bestuurders en ondernemers. Juist dat is regie in zijn puurste vorm, als je het mij vraagt. Dat besef maakt me ook nieuwsgierig. Hoe komt het dat ik zo door deze periode ga, en het bij anderen een zwaardere wissel lijkt te hebben? Dat is een zoektocht waar ik weer mee aan de slag kan gaan. En ook die zoektocht geeft me vreemd genoeg energie.’
Addie, Johan en een deel hun gezin stonden vorig jaar samen op Ameland, vastberaden om 50 kilometer te fietsen voor het Deltaplan Alvleesklierkanker. Johan was al ernstig ziek, maar bleef sterk. De dag werd onvergetelijk, vol betekenis en emotie. "Het was een dag met een gouden rand," herinnert Addie zich.
